Aktualności

22 sierpnia br., w 50. rocznicę śmierci wicepremiera Eugeniusza Kwiatkowskiego, przedstawiciele lokalnego samorządu uczcili pamięć o człowieku, którego myśl gospodarcza przed laty dała początek osiedlu Dęba.

II wicestarosta tarnobrzeski Etatowy Członek Zarządu Wojciech Śmiech, zastępca burmistrza Marek Kopeć oraz sekretarz gminy Elżbieta Gil złożyli wiązankę kwiatów oraz zapalili znicz pamięci pod obeliskiem z pamiątkową tablicą i popiersiem E. Kwiatkowskiego, znajdującym się przed Urzędem Miasta i Gminy Nowa Dęba. Obelisk ten został odsłonięty 16 czerwca 2007 roku podczas obchodów 70. rocznicy Centralnego Okręgu Przemysłowego.

MR/PG

Eugeniusz Felicjan Kwiatkowski urodził się 30 grudnia 1888 roku w Krakowie, ale dzieciństwo spędził na Kresach, niedaleko Zbaraża. Wychował się w rodzinie, w której kultywowano patriotyczne tradycje. Ojciec Jan Kwiatkowski był powstańcem styczniowym. Eugeniusz Kwiatkowski zdobył wykształcenie na Politechnice Lwowskiej, a następnie w Monachium. W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. Już w wolnej Polsce powierzono mu stanowiska ministra przemysłu i handlu oraz wicepremiera i ministra skarbu. Z jego pracą nierozerwalnie związane są takie wydarzenia jak budowa portu w Gdyni oraz połączenie Śląska z wybrzeżem i budowa magistrali kolejowej Śląsk–Gdynia. W jego koncepcji rozwoju gospodarczego fundamentalną rolę odgrywało tworzenie polskiego przemysłu. W II połowie lat 30-tych był politykiem o ugruntowanej renomie, znanym ze swej niezależności, stawiającym na pierwszym miejscu kompetencje. To nie przysparzało mu samych przyjaciół. Po kolejnych wyborach w 1935 r. prezydent Ignacy Mościcki naciskał, by w rządzie znalazło się miejsce dla Eugeniusza Kwiatkowskiego. Nie zgodził się na to Walery Sławek i z tego powodu jego misja została przerwana. Prezydent był nieugięty, a jego upór miał strategiczne znaczenie dla kraju. Eugeniusz Kwiatkowski został ministrem skarbu i wicepremierem w rządach Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego i Felicjana Sławoja Składkowskiego. Wizję planu gospodarczego, którego fundamentem był COP, przedstawił w lutym 1937 roku. Patrzył dalekowzrocznie, miał już wizję COP-u aż do połowy lat 50-tych. Szkoda, że ten ambitny gospodarczo projekt przerwała wojna. Centralny Okręg Przemysłowy był największym przedsięwzięciem ekonomicznym II RP. Jego celem było zwiększenie ekonomicznego potencjału Polski, a także zmniejszenie biedy i bezrobocia poprzez rozbudowę przemysłu ciężkiego i zbrojeniowego. COP zajmował prawie 60.000 km² - na terenach województw kieleckiego, krakowskiego, lubelskiego i lwowskiego, gdzie mieszkało 6 mln ludzi. Były tam w większości ziemie nieurodzajne i przeludnione. Ludność wiejska stanowiła blisko 83% populacji. Najważniejsze inwestycje na terenie dzisiejszego Podkarpacia to budowa - Zakładów Południowych wraz z miastem Stalowa Wola, Państwowych Zakładów Lotniczych w Mielcu, Fabryki Obrabiarek (jako filia Zakładów Cegielskiego z Poznania) oraz Wytwórni Silników w Rzeszowie, Fabryki Gum Jezdnych w Dębicy czy wytwórni amunicji w dzisiejszej Nowej Dębie. Eugeniusz Kwiatkowski był typem państwowca. Po wojnie chciał nadal pracować dla Ojczyzny i przyszłych pokoleń. Oferował swoją wiedzę i doświadczenie. Szybko tych złudzeń został pozbawiony wraz ze wszystkimi funkcjami. Wrócił do Krakowa. Zmarł w sierpniu 1974 roku. Ceremonia pogrzebowa odbyła się na Wawelu, a przewodniczył jej kardynał Karol Wojtyła, który nad trumną powiedział „Logika życia tego człowieka wymaga, ażeby modlitwa za jego duszę popłynęła z Wawelskiej Katedry. Zmiany ustrojowe w Polsce po 1989 roku rozpoczęły proces przywracania pamięci o tym wielkim Polaku. W listopadzie 1996 został pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego, a sejm ustanowił rok 2002 "Rokiem Eugeniusza Kwiatkowskiego".

Źródło: www.nowiny24.pl